...

این دلنوشته ها و گاهخوانده ها یادآور روزگاریند که به جرم عهد نبسته ام چکه چکه می بارمشان

...

این دلنوشته ها و گاهخوانده ها یادآور روزگاریند که به جرم عهد نبسته ام چکه چکه می بارمشان

 

 

 روی آسمان ابرهای شنی را بو می کشم. 

سبزی کوه ها یادم هم نرود ،این O2 های  

چندش آور طعم لجن می دهند و آن 

آسفالت های پی در پی،فرو میروند تاشاید 

بر حیای نداشته ی زمین گل بکارند. 

روی آسمان برگ های خشکیده غلت زدن 

دارند که خش خش صدا دست از سر درختان 

کچل بردارد و کلاغ، یکی نبودِ دنیا را جار بزند. 

وقتی کهکشان معروف شیرش خشک بشود 

 تازه تازه تق میزنیم که صف ستاره ها روی  

یارمهربان برای چه بوده؟ 

روی آسمان زمین از همان پایین لنگ می اندازد 

که چرا بچه ها پا برهنه لی لی بازیشان می گیرد 

و سنگ روی سنگ بند نمیشود بدون موش،هرگز، 

در صیقلی ترین لحظه حتی...

نظرات 23 + ارسال نظر
نیپون کو کو دوشنبه 31 فروردین‌ماه سال 1388 ساعت 21:12

سلام خوب بود مثل همیشه
فقط خواستم بگم ایشالا اولم دیگه؟

سلام مهربون.. ممنونم خیلی زیاد..
بله که اول شدی.......کجایی پسته؟؟
شما همیشه اولین البته

[ بدون نام ] دوشنبه 31 فروردین‌ماه سال 1388 ساعت 21:19

برای دلنوشته های خوبت حرفی ندارم بگم یعنی حالا تمرکز ندارم ولی
ولی...........

بدون مثل همیشه خوب بود

برای خوبی بی حد و حصر شمام من چیزی ندارم برای جبران.......مرسی هزاربار..

۰۰:۰۰ دوشنبه 31 فروردین‌ماه سال 1388 ساعت 23:35

قشنگ بود مثل همیشه.
سوادم قد نداد بفهمم بعضی از قسمتهایش را(۰۲)
ولی لذت انگیزناک بود...

ممنونم مثل همیشه.
اشتباه تایپی بود،درست شد( O2=O+O)
شکسته نفسی!!! فکر میکنم دو،سه متری باشه..قد سوادتون!!!

باران سه‌شنبه 1 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 09:28 http://i3aran-i3ahari.blogfa.com


هنوز فراموش نمی کنم لحظه های پابرچین پابرچین قایم شدن

از چشم مادر را ! که نکند پاهای تا زانو سیاه شده ام را

بعد از هفت سنگ هر روزه به فریادی بلرزاند !

گمان نمی کنم آن روزها جز بازی هفت سنگ قانون دیگری

توان کبود کردن قدم هایم را داشت ... لیکن امروز به هر قدمی

زمانه داغ می گذارد بر جانم !


.....

آقااااااااااااااا شدیدا به خاطر فونت نوشته هام شرمندم ... کامپیوترم دیگه توانشو از دست داده تا نوبت به تعیین فونت میرسه قاتی میکنه مجبور میشم تاییدش کنم تا بعد از جای دیگه (مثلا دانشگاه صنعتی شریفمون ) فونتو عوض کنم


آخر از همه هم سلام بدم که یادم رفت

.....

مردمک جوووووووووووونم مثل همیشه داغ بود

فعلا بااااااااااااااای بااااااااای

1-تکه های مرمرین که یواشکی زیر پله انبار میشدند هم بهانه ی
داغی بودند برای جاروب موزائیک ها
.
.
.
حالا پس از سال ها هنوز هم توی کفش هایم لٍی میزنم برای خیابان!
-----
2- روز به روز خوشمزه تر میشوند لحن واژه هایت
-----
3-بسپرش به زمان (هم کامپیوترتو هم صنعتی شریفو) حل میشه
-----
4-خیــــــــلی ممنونم
-----
5-بااااااااااااااای

ن.ک سه‌شنبه 1 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 12:37 http://yekjomleyekzendegi.blogfa.com

بعد از سال ها زیستن تازه رسیده ایم سر خط...
سلام... مطالبتون بسیار زیباست... و اما در مورد نقد نوشته هاتون... آیا فکر می کنید بنده صلاحیت نقد متون شما رو دارم؟
منتظر حضور دوباره ی شما هستم.... پاینده باشید

و حالا سر سطر، قفل کرده ایم میان هزار راه زندگی...
سلام...ممنونم،زیبا نگاه میکنید...
صلاحیت!!!! صدالبته..پایدار بمانید

man - پسته سه‌شنبه 1 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 16:30

ایی وایه بر من !!! ایی وایه بر من!!!
(همراه با یه سری حرکات مخروطی شکل به منظور کولی بازی !!)

پییستَ پییستَ دیدی ؟؟!!! دیدی چه بلا یی سرت اومد ؟؟؟!!!

ایی وایه بر من !!!

... (اب قند )

اهان نیپون کو کو واسه همین بود امروز بهم پز میدادی؟؟!!!

مردمک جونم عالی بود مثل همیشه واقعا عالی بود :

روی آسمان برگ های خشکیده غلت زدن
دارند که خش خش صدا دست از سر درختان
کچل بردارد و کلاغ، یکی نبودِ دنیا را جار بزند.
وقتی کهکشان معروف شیرش خشک بشود
تازه تازه تق میزنیم که صف ستاره ها روی
یارمهربان برای چه بوده؟

این تیکه بالاییه خیلی بهم فاز مثبت داد !!!
خیلی لذیذ بود !! :d :d




پسته جونم ،کشته مرده ی همین تیکه هاتم من(ایی وایه بر من)
بله..چی فکریدی؟ همیشه شعبون یه روزم رمضون(حالا اینکه
کدومتون شعبونید و کدوم رمضون خودتون حل کنید)

مرسی ده هزار بار!!
شماها(همه تون) همیشه اولید البته!!

man - پسته سه‌شنبه 1 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 16:34

ای وایه بر من !! ای وایه برمن !!!
تا اون نظر بره یه سری دیگه اومدن !!

ایی وای اخر شدم !! :)) :)) ( همراه با صدای بسیار به منظور سوزوندن دل طرف !!!)


راستی اون جناب بدون اسم احتمالا به خاطر فوتبال تمرکز نداشتن ... هیی هیی هیی !!!
حالا کی بهم جایزه میدی ؟!

راستی این ن.ک : چه قدر شبیه اول اسم و فامیله منه ها !!!
عجیبا غریبا !!

یه عصا هزار بار میخوره زمین تا صاحبش نخوره زمین، عصاتم رفیق!!
آره آره (ن.ک) جل الجوجه!!
فردا که قراره شیرینی بخوریم(6 بر 1) بعدشم که ناهار همه مون
با همیم............تا کلاس فرایند..چه شود؟؟!! ((:

BOOکوچولو سه‌شنبه 1 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 18:42

سلام پر پر جونم بازم مثل همیشه خوب بود دستت درد نکنه

سلاااااااااااااااااااام دوست دیروز،آشنای امروز
خیلی خیلی خوش اومدی..خوبی از خودته..مچّکرم!!

نیپون کو کو سه‌شنبه 1 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 20:46

تمام شب را با تو سر کرده ام
کنار دریا در جزیره.
وحشی و گوارا بودی میان خلسه وخواب
شاید بسیار دیر هنگام خواب هایمان به هم آمیخت
بر فراز و یا در اعماق
برفراز چون شاخه هایی که به یک باد می جنبندو
در اعماق چون ریشه های سرخی که بهم می پیوندند
نه شب نه خواب توانسته جدای مان سازد

پاپلو نرودا

(سلام.خوبی نازنین؟راستش اون وقت که کامنت اولی رو گذاشتم هنوز این کتاب پاپلو نرودا دستم بود و تمومش نکرده بودم و هیچی ام به ذهنم نیومد فقط خواستم اول بشم(شوخی).

یکی بده منم این کتابو بخونم..پیداش نمیکنم..
-----------
اگر به خانه ی من آمدی،ای مهربان
یک چراغ بیاور. ویک دریچه که از آن
به ازدحام کوچه خوشبخت بنگرم..
---------
البته حضور گرمت خیلی بیشتر از چراغ(مثلا لوستر!)می ارزه.
---------
ممتاز..نه..ولی شاگرد اوله که هستی! : )

[ بدون نام ] سه‌شنبه 1 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 21:01

راستی این مال نرگیز خانوم که گفته بود اون آقا تمرکز نداره.
هی ساسی اون من بودم
آقا عمه اته فهمیدی؟
آدم نمی تونه تو این بلاگ بدون اسم کامنت بزاره؟
ها؟زود بگو؟
البته مهربون ببخش که تو وبلاگ کاملا ادبی شما از این بحث ها راه انداختیم
حالا حدث بزن کی ام مردمک ؟

هیی..ساسی،اون،این بود نه اون!!
گوش عمه تم که داره زنگ میخوره!!
بحث به این جذابی..معذرت نمیخواد!
من که میدونم کی ای!؟
کف کن یا نه کیف کن پسته جوووون : )

نوید چهارشنبه 2 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 13:53 http://lawbreaker.blogsky.com

سلام . ببخشید که نیومدم ، نبودم .
خیلی قشنگ تشبیه کردی ، کم کم به قلم خوبت داره حسودیم میشه . آبی باشی

سلام.بخشش از بزرگانه نه ما!!
خیلی ممنونم..
حسود هرگز نیاسود!! : )

ن.ک پنج‌شنبه 3 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 16:54 http://yekjomleyekzendegi.blogfa.com

...

همین آمد و شد هاست که پابندم کرده به نوشتن..
و طرز نگاشت فوق العاده تان است که وامیداردم به خواندنتان..
...

ن.ک جمعه 4 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 10:44 http://yekjomleyekzendegi.blogfa.com

سلام دوست عزیز... امیداوارم که لحظه هایتان سرشار از امید باشه... می خواستم بگم اگه مایلید با هم تبادل لینک کنیم... منتظر نظرتون هستم

سلام..خوشحال میشم یک گل دیگه به گلدون لینک هام اضافه بشه...
با کمال میل..پر امید باشید همواره..

پسته جمعه 4 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 11:31

ای وایه بر شما ...
مردمک ؟؟!! مینو ؟؟!!! این کارا چیست َ ؟؟!!!
ای وایه بر شما !!!

گفتم شاید ضد حالی باشم بر حال خوب شما ؟؟!!!

مردمک چه طور بود ؟؟!! خوب بود :
حالا
۱
۲
همه دستا به بالا !!!
(گول خوردین!!)

هیی هیی هیی !!

پسته جونم ضدحال!!! تو خود ِ صفایی..
.
.
بی کلاه تر از ما سراغ نداری سرش شیره بمالی؟!
. حالا
1
2
ما با دغل بیگانه ایم..
3
4
دست دست دست دست...

ن.ک جمعه 4 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 11:58 http://yekjomleyekzendegi.blogfa.com

من به روز شدم دوست عزیر... خوشحالم می کنید اگر سری هم به ما بزنید نظرتون رو بگید... سبز باشید

همچون همیشه گوارا بود منظره چشم نواز نوشته تان..
سبزتر بمانید..

Helen شنبه 5 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 00:40

شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد
فریبنده زاد و فریبا بمیرد
شب مرگ تنها نشیند به موجی
رود گوشه ای دور و تنها بمیرد

این جهان و آن جهان
مرا مطلب.
کاین دو گم شد در این جهان
که منم ...

۰۰:۰۰ شنبه 5 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 13:51

روی آسمان همه چیز همان طور که هست دیده می شود. لمس می شود، حس می شود.
روی زمین ما ولی ....
همه چیز پشت دروغ مخفی شده. زیر لحاف هزار تکه ریا خود را مخفی کرده اند زشتی ها و خود را با بزک های جور وا جور آن طور که نیستند نشان می دهند. روز به روز بیشتر می شوند این زشتی های به ظاهر زیبا.
دست خدایت را بگیر به زمین ما هم سری بزن ببین چه خبر است.
"زندگی چقدر سخت است"
برای این جمله هیچ علامت دستوری ای نمی توانم بگذارم. هی نگاهش می کنم و ... . می بینید چقدر سیاه است؟ مطمئنم که معنی این جمله را خوب می فهمم. شدت شلاقش را از خیلی وقت پیش حس کرده ام.
قسم.. که انسان هماره در زیان است مگر آنان که... ، که ما جزو "مگر" نیستیم. درد ما همین است و مهم همین.

روی زمین ما، کدر شده است تمام آنچه با صداقت رج خورده،
و هرچه پلیدی، فرصت و رخصت تجلی یافته..
اینجا جای غریبیست برای ایمان آوردن،برای سفارش به صبر
و توصیه به حق..
---------
جزوی از "مگر" شدن محال نیست هرگز،اگرچه مشقتبار...
--------
قسم به عصر! "زندگی سخت است"
بی هیچ علامت دستوری .

ن.ک شنبه 5 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 21:07 http://yekjomleyekzendegi.blogfa.com

موفق باشید

شما هم همین طور مهربان!!

سورنا یکشنبه 6 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 13:10

سلام
من این نوشته های اخیرتون(سه چهارتای اخر)
خوندم
خیلی زیبا مینویسید
بهتون تبریک میگم!
در ضمن پسته جان فوتبالیست های کلاسمون همشون
تمرکز دارن مخصوصا بعد از بازی!

سلام .
خوش اومدین .
نظر لطفتونه خیلی .
بــــــــــــله این همه گل کاشتین!بایدم تمرکزتون بره بالا،بالا بالاتر
بالا تر از ستاره تو آسمون قصه...ای وااای کانال چرخید ! :)

ن.ک یکشنبه 6 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 19:30 http://yekjomleyekzendegi.blogfa.com

_______★★★★★_______★★★★_____
_____★★★★★★★____★★★★★★__
___★★★★★★★★_★★★★★★★★★___
__★★★★★★★★★★★★★★★★★★★___
__★★★★★★★★★★★★★★★★★★★____
__★★★★★★★★★★★★★★★★★★★____
__★★★★★★★★★★★★★★★★★★★___
___★★★★★★★★★★★★★★★★★★___
____★★★★★★★★★★★★★★★★___
______★★★★★★★★★★★★★★___
________★★★★★★★★★★★★___
__________★★★★★★★★★_____
___________★★★★★★★ ______
___________★★★★★★ _______
____________★★★★_______
____________★★★_______
___________★★________
__________★_________
_________★__________
________★__________
________★__________
________★_________
_________★__________
___________★__________
_____________★_________
_______________★_________
_________________★_________

قلب سرزمین عجیبیست !!!

نیپون کو کو یکشنبه 6 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 20:31

هنگام نوشتن این دلنوشته احساس می کنم که سراسر وجودم زندان دور افتاده ایست از مشتی امید واخورده...وروحم جنگلی متحرک و سرگردان از آرزو های عاصی.
این نوشته قطر اشکی است رمیده و طوفانی که از دیدگان حسرت بار رنج،به دامان پاره پاره شب گرسنگیها غلطیده است.
من امشب یک قطره اشکم...یک قطره اشک سرگردان که نمی دانم برای فرو چکیدن دامن چه کسی را بگیرم؟تنها تو می دانی ای خواب، ای مرغک رمیده از آشیان مرطوب چشم...تنها تو می دانی
ای تخیلات شاعرانه،ای زندگی پراکنده ی بی قرار!بشکافید، ویران کنید دل سکوت جان فرسای این شب خزان زده را...دیوانه شد،خفه شد این دل درهم شکسته ی گرفتارم!طغیان کنید ای احساسات سر کش و منقلب من،باشد که لحظه ای سبک کند سنگینی دل کس ناشناسی را در این شبستان زندگی...
ومن همه ی این کسان نا شناس را بر غم آشنایان ناکس_به وسعت تلخی یک سر اشک دوست می دارم.
"نامه های سرکردان"

(کارو)

میسپارم به دامن واژه های بخششگر،فرو چکیدن اشک های
داغم را و همراه می شوم با طغیان احساساتی غریب تا دوست
بدارم همه ی کسان ناشناس را بر غم آشنایان ناکس !!!
---------
ممنون که مرا به پای شیرینی کتابهایت می نشانی..

پاشا پنج‌شنبه 10 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 21:15

دوشینه پی گلاب میگردیدم برطرف چمن

پژمرده گلی میان گلشن دیدم افسرده چومن

گفتم که چه کردی که جنین میسوزی ای یار عزیز

گفتا که دمی در این جهان خندیدم پس وای به من

جهان پیر رعنا را ترحم در جبلّت نیست
زمهر او چه می پرسی،درو همت چه می بندی؟

پاشا یکشنبه 13 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 19:14

دردم از یار است ودرمان نیز هم ذل فدای او شد و جان نیز هم

این که میگویند آن خوشتر ز حسن یار ما این دارد و آن نیز هم

یاد باد آن کو به قصد خون ما عهد را بشکسد و پیمان نیز هم

دوستان در پرده میگویم سخن گفته خواهد شد بدستان نیزهم

چون سرآمد دولت شبهای وصل بگذرد ایام هجران نیز هم

هر دو عالم یک فروغ روی اوست گفتمت پیدا و پنهان نیز هم

اعتماذی نیست بر کار جهان بلکه بر گردون و گردان نیز هم

عاشق از قاضی نترسد می بیار بلکه از یرغوی دیوان نیز هم

محتسب داند که حافظ عاشق است
واصف ملک سلیمان نیز هم

حافظ

آن کس که به دست جام دارد سلطانی جم مدام دارد
آبی که خضر حیات ازو یافت در میکده جو که جام دارد
سر رشته ی جان به جام بگذار کاین رشته ازو نظام دارد
.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد